Sumi-otoshi jest techniką należąca do grupy rzutów ręcznych. Rzut ten jest jednym z czterdziestu rzutów opracowanych przez twórcę judo, Jigoro Kano. Wykonuje się go zarówno na stronę prawą (migi) jak i lewą (hidari).
    Nazwa techniki opisuje główny ruch powodujący wykonanie techniki. Sumi oznacza "kąt" lub "narożnik", ale nie w kontekście matematyczno-geometrycznym, a raczej architektonicznym. Sumi oznaczać może kąt w pomieszczeniu (w kontekście "każdy pokój ma cztery kąty" lub "każdy ma swój kąt") lub narożnik budynku. Oznacza również narożnik pola walki, jeśli jest one kwadratowe (jak w judo). Natomiast słowo otoshi, oznaczające "nagłe obniżenie", odnosi się do ruchu sylwetki osoby rzucającej; poprzez nagłe obniżenie sylwetki tori powoduje u ukego gwałtowne wytracenie równowagi, dzięki czemu rzut jest możliwy do wykonania.
    Rzut sumi-otoshi wykonuje się w ruchu. Jego wykonanie statyczne jest znacznie trudniejsze. Tori, zamierzając wykonać technikę, porusza się do przodu krokiem ayumi-ashi, czyli krokiem przestawnym. Uke wykonuje ten sam krok, lecz do tyłu. W momencie wykonania rzutu tori wykonuje jeden dłuższy krok niejako wyprzedzając krok partnera, a jednocześnie powodując nagłe obniżenie swojej sylwetki. Krok ten powoduje, że uke obraca się nieco w kierunku upadku. Wykonując pogłębienie pozycji tori dodaje pracę rąk: ręka zgodna z nogą wykroczną ściąga partnera za rękaw mocno w dół, ręka przeciwna - trzymając za kołnierz - pcha nieco po kole: najpierw nieco w górę potem wprzód i ostatecznie również do dołu. Istotne jest, aby osoba rzucająca rękę trzymająca kołnierz tak ułożyła, by jej łokieć znalazł się pod pachą partnera: tworzy to dodatkowy punkt podporu, ułatwiając wykonanie techniki.
    Uke podczas rzutu upada na plecy wykonując zenpo-kaiten-ukemi; technika ta jednakże umożliwia próbę zaniechania upadku lub uniknięcie upadku na plecy, jednakże w przypadku technicznie poprawnie wykonanej techniki, a w dodatku odpowiednio dużej siły osoby rzucającej, uniknięcie upadku może okazać się niemożliwe i spowodować kontuzję. Dlatego zaleca się - w szczególności podczas treningu - celowe wykonanie przez ukego padu zenpo-kaiten-ukemi, aby umożliwić sobie dalszy udział w treningu.