Jedną z zasad nauczania judo jest nauka technik bezpiecznych upadków przed rozpoczęciem nauczania rzutów. Każdy judoka na samym początku swojej przygody z judo musiał nauczyć się padów.
    Płaski pad do przodu, czyli mae-ukemi, jest w judo najrzadziej wykorzystywanym padem. Wynika to z faktu, iż wszystkie techniki rzutów zakładają upadek partnera na plecy, a przy mae-ukemi nasze plecy skierowane są w górę, a nie ku macie.
    Padu do przodu - jak każdy inny - również wymaga, by pamiętać o trzech najważniejszych kwestiach: amortyzacja, ochrona głowy i ochrona narządów wewnętrznych. Jednakże w przypadku mae-ukemi nie istnieje potrzeba uczenia się specjalnych sposobów na ochronę głowy - jest ona chroniona w wyniku samej techniki wykonywania padu. Amortyzacja wykonywana jest oboma rękami, lecz tylko samymi przedramionami; ramię służy do utworzenia dystansu pomiędzy naszym ciałem a podłożem - i ochrona głowy opiera się głównie właśnie na tym dystansie. Podobnie płaski pad w przód nie wymaga aż tak definitywnego nabrania powietrza do klatki piersiowej, gdyż podczas wykonywania padu nasze ciało prawie nie styka się z podłożem - jedynymi punktami styku są przedramiona i stopy.
    Nogi powinny być szeroko rozstawione, a stopy niejako wbite palcami w podłoże.