Japończycy pierwotnie nie używali gestu podania dłoni (przywitanie, pożegnanie, przeproszenie, podziękowanie), podawania dłoni nauczyli się dopiero przy kontakcie ze światem zachodnim. Gestem, jakiego używali w chwilach, w których my używamy podania dłoni, były (i są nadal, szczególnie wśród starszych osób) ukłony.
    W Japonii rozróżnia się kilka różnych ukłonów stosowanych w różnych sytuacjach. Ukłony te różnią się tak nieznacznie, że dla osób niewtajemniczonych wydają się być identyczne. Stąd w judo ukłony zostały uproszczone do dwóch rodzajów: ukłonu w pozycji stojącej, zwanego tachi-rei oraz ukłonu w pozycji siedzącej, za-rei. W tym miejscu młody adept judo musi się również nauczyć odpowiedniego sposobu siadania.

• Tachi-rei - ukłon w pozycji stojącej, w judo wykonywany najczęściej. Wykonujemy go poprzez lekkie pochylenie tułowia i głowy wprzód (nie jest to ukłon samą tylko głową).
• Za-rei - ukłon w pozycji siedzącej, w judo wykonywany zazwyczaj tylko przed i po walce w parterze. Jeśli stoimy, przed wykonaniem ukłonu należy najpierw usiąść: klękamy na lewe kolano, następnie na prawe kolano, rozluźniamy palce u nóg kładąc je płasko na macie i siadamy na własnych piętach, kładąc ręce na udach. Ukłon wykonujemy przesuwając ręce po udach aż na matę, układając je w trójkąt, po czym pochylamy tułów. Ważne jest, aby nie unieść pośladków zbytnio nad pięty. Następnie wracamy do pozycji wyjściowej - w odwrotnej kolejności.