Tomoe-nage jest jednym z czterdziestu rzutów opracowanych przez twórcę judo, Jigoro Kano. Technika ta należy do grupy rzutów poświęcenia wymagających upadku na plecy, co oznacza, że aby wykonać rzut, tori musi wpierw samemu upaść na plecy. Rzut ten wykonuje się go zarówno na stronę prawą (migi) jak i lewą (hidari).
    Chcąc przetłumaczyć nazwę tego rzutu, należy skupić się na pierwszym jej członie: tomoe. W języku polskim nie istnieje odpowiednik tego japońskiego słowa. Znaczenie słowa tomoe można przybliżyć jedynie opisowo. W japońskiej symbolice tomoe ma kształt mocno zaokrąglonego przecinka. Ponadto, symbol ten może składać się z jednego lub większej ilości takich znaków, nierzadko są one również wpisane w okrąg, tworząc harmonijny, bardziej złożony wzór. Wykonanie rzutu tomoe-nage obserwowane z boku przypomina właśnie taki toczący się znak w okręgu - być może z tego powodu rzut ten otrzymał swoją nazwę. I z tego też powodu możemy zastosować polską wersję nazwy "rzut po okręgu".
    Wykonanie techniki tomoe-nage wymaga upadku tori na plecy, przedtem jednak należy nieco przygotować pozycję poprzez podejście jedną nogą bliżej ukego, a następnie oparcie stopy drugiej nogi na jego udzie. W takiej pozycji tori siada i kładzie się na plecy, ciągnąc swoimi rękami ukego za siebie i w następnej kolejności - prostując nogę, której stopa opiera się na jego udzie - wyrzucając partnera za siebie. Finalna pozycja to układ obu partnerów leżących na plecach skierowanych do siebie głowami.
    Uke podczas rzutu upada do przodu wykonując zenpo-kaiten-ukemi.