Sankaku-jime, pomimo że jest dość efektownym duszeniem, okazuje się efektywnym tylko wtedy, gdy jest prawidłowo założone. Jednocześnie jest techniką, która wymaga od osoby ją zakładającej pewnych predyspozycji fizycznych - w innym przypadku skuteczność techniki może drastycznie spaść.
    Nazwa sankaku-jime jest bardzo wdzięczna do tłumaczenia - nazwę tłumaczymy dosłownie i tłumaczenie jest sensowne. Sankaku to splot dwóch słów: san oraz kaku. Pierwsze z nich to po prostu liczba trzy, drugie słowo to "narożnik", a zatem sankaku to "trzy narożniki"; w ten sposób określana jest figura geometryczna zwana po polsku trójkątem. A zatem sankaku to "trójkąt". Shime oznacza duszenie (w języku japońskim w przypadku nazwy składającej się z więcej niż jednego rzeczownika podmiot stosuje się na końcu nazwy i jego pierwsza zgłoska - jeśli jest taka możliwość - ulega udźwięcznieniu, stąd z shime tworzy się jime). Dosłowne tłumaczenie nazwy tej techniki to "trójkątne duszenie" i taka nazwa w języku polskim również ma sens.
    Sposobów założenia sankaku-jime jest kilka. W celach prezentacyjnych tori, siedząc w siadzie rozkrocznym przed uke, chwyta swoimi rękami jednostronną kumi-kata w taki sposób, aby ręka trzymająca kołnierz znalazła się wysoko na boku szyi ukego, po czym swoją nogę przeciwną do strony uchwytu przekłada nad barkiem i zginając w kolanie, kładzie na karku partnera. Następnie drugą nogę kładzie na stopie pierwszej w taki sposób, aby zgięcie kolanowe drugiej nogi oparło się na stopie pierwszej. W ten sposób nogi zakładającego technikę tworzą trójkąt - stąd technika wzięła swoją nazwę. W celu zaciągnięcia duszenia tori zgina drugą nogę w kolanie, co powoduje zaciśnięcie ucisku wokół szyi ukego.
    W momencie prawidłowego zaciągnięcia duszenia uke powinien się poddać; nie zaleca się próby "przetrwania" duszenia, gdyż brak poddania się może zasugerować tori błąd w technice i w dalszej perspektywie prowadzić do prób poprawienia duszenia. Ponadto należy pamiętać, iż sankaku-jime utrudnia przepływ krwi w odcinku szyjnym, co może doprowadzić do niedotlenienia mózgu, czego objawem jest utrata przytomności u partnera.