Ude-hishigi-ude-gatame jest jedną z wielu technik, których nazwa zawiera słowa ude-hishigi. W tej jednej natomiast słowo ude występuje dwukrotnie.
    Tłumaczenie nazwy ude-hishigi-ude-gatame na język polski to "dźwignia na ramię przy pomocy ramienia". Ude oznacza "ramię", katame to obezwładnięcie (zgłoska "k" udźwięcznia się do "g" - wynika to z gramatyki języka japońskiego), jednakże pozostałe słowo z nazwy tej techniki wymaga nieco więcej wyjaśnienia. Słowo hishigi w języku japońskim, jakiego używa się na codzień, jest nader rzadko wykorzystywane. Ponadto, w języku polskim nie znajduje się dokładne tłumaczenie tego słowa, jego znaczenie można przybliżyć obrazowo: jeśli weźmiemy gałązkę lub inny kawałek drewna - na przykład patyk - następnie chwycimy ten przedmiot za oba końce i zaczniemy do wyginać, to ostatecznie gałązka czy patyk się złamie. Takie wyginanie po japońsku nazwalibyśmy właśnie hishigi, a więc jest to próba zgięcia przedmiotu w kierunku przeciwnym do naturalnego.
    Zastosowanie słowa hishigi w nazwie tej techniki ma na celu podkreślenie zasady działania dźwigni: ude-hishigi-ude-gatame jest techniką, w której staw łokciowy zgina się w kierunku przeciwnym do naturalnego i w żadnym innym; dotyczy to również możliwości obrotu w stawie łokciowym.
    Dźwignię ude-hishigi-ude-gatame można zakładać w wielu różnych konfiguracjach ułożenia partnerów. W celach demonstracyjnych przyjmuje się, że uke leży na plecach, a tori przyklęka przy jednym z jego boków. Następnie uke ręką dalszą względem tori próbuje uchwycić kołnierz partnera, na co tori reaguje przechwytując ramię i przedramię obiema rękami. Po przechwyceniu tori podciąga partnera za rękę w górę w taki sposób, aby dłoń znalazła się na barku tori, by mógł ją przytrzymać bokiem głowy (podobnie do uchwytu telefonu podczas rozmowy, gdy jest potrzeba, aby mieć obie ręce wolne). Tak uchwyconą rękę partnera tori musi obrócić w taki sposób, aby łokieć ukego był skierowany z perspektywy tori do przodu. W celu zakończenia wykonywania techniki należy kolanem znajdującym się na wysokości klatki piersiowej partnera przycisnąć go do maty, a swoimi rękami spróbować zgiąć łokieć ukego w kierunku przeciwnym do naturalnego.
    W momencie zaciągania dźwigni uke - czując dyskomfort lub ból - powinien się poddać; nie zaleca się próby "przetrwania" dźwigni, gdyż brak poddania się może zasugerować tori błąd w technice i w dalszej perspektywie prowadzić do prób jej poprawienia, co może skutkować złamaniem ręki w stawie łokciowym.