O-guruma jest techniką należącą do grupy rzutów nożnych. Rzut ten jest jednym z czterdziestu rzutów opracowanych przez twórcę judo, Jigoro Kano. O-guruma wykonuje się zarówno na stronę prawą (migi) jak i lewą (hidari).
    Tłumaczenie nazwy rzutu O-guruma jest bardziej opisowe aniżeli dosłowne. W dosłownym tłumaczeniu rzut ten nazywa się "duże koło" (o jest skróceniem słowa ooki, czyli "coś dużego", kuruma oznacza "powóz", ale też "samochód" lub "koło" - i to trzecie tłumaczenie jest właśnie używane w judo), co pomimo, że w pewnym stopniu oddaje sens tej techniki, nie należy do najpiękniejszych tłumaczeń. Dlatego też w Polsce zazwyczaj używamy nazwy oryginalnej, japońskiej.
    O-guruma polega na zastawieniu przez tori prawą swoją nogą (w przypadku rzutu wykonywanego na stronę lewą odpowiednio swoją lewą nogą) tułowia ukego na wysokości pomiędzy biodrami a pasem. Kąt zawarty pomiędzy nogami rzucającego jest zbliżony do kąta prostego. Aby było to możliwe, tori musi zejść na bok wykonując ushiro-tai-sabaki, czyli obrót do tyłu, lub wpierw wykonać krok lewą nogą w prawo (dla rzutu wykonywanego na stronę lewą odpowiednio prawą nogą w lewo), a następnie wykonać mae-tai-sabaki, czyli obrót do przodu. Wykonanie rzutu musi być poprzedzone wychyleniem - odpowiednio prawo-przód dla rzutu na prawą stronę lub lewo-przód dla rzutu na stronę lewą.
    Uke nie potrafiąc wykonać kolejnego kroku traci równowagę, co tori wykorzystuje wykonując rzut poprzez dodatkową pracę rękami kreśląc nimi jakby półkole - stąd druga część nazwy rzutu: guruma.
    Uke podczas rzutu upada wykonując zenpo-kaiten-ukemi.